Η Orphism Art ή Orphic Cubism, όρος που επινοήθηκε από τον Γάλλο ποιητή Guillaume Apollinaire το 1912 ήταν ουσιαστικά ένα παρακλάδι του Cubism, που επικεντρώθηκε στο “καθαρόαιμο” αφηρημένο, στα λαμπερά χρώματα και τις μεταξύ τους αντιθέσεις, επηρεασμένο από τον Fauvism, και τα θεωρητικά γραπτά των Paul Signac, Charles Henry και τον χημικό Eugene Chevreul. Αυτή η κίνηση έκανε αντιληπτό ότι ήταν το κλειδί για την μετάβαση από τον κυβισμό στην αφηρημένη τέχνη. Πρωτοπόρος στο κίνημα ήταν ο Robert και η Sonia Delaunay και ο Frantisek Kupka. Το ζεύγος Delaunay επανέλαβε την χρήση του χρώματος κατά την διάρκεια της μονοχρωματικής φάσης του κυβισμού. Ο ποιητής Apollinaire για να περιγράψει τα έργα του ζεύγους των ζωγράφων Delaunay, αναφέρθηκε στον Ορφέα της ελληνικής μυθολογίας, από όπου προέκυψε το Orphism. Οι Orphists ήταν “κολλημένοι” με τον κυβισμό, αλλά έτειναν προς έναν “καθαρόαιμο”, αγνό, αφηρημένο ύφος με λυρική έκφραση.

Ο Ορφισμός δεν χαρακτηρίζεται από την αυστηρότητα της κυβιστικής φόρμας. Οι Ορφιστές είδαν την τέχνη σαν την ενοποίηση της αίσθησης με το χρώμα. Ανησυχώντας περισσότερο με την αίσθηση, ξεκίνησαν ευδιάκριτα υποκείμενα, απεικονισμένα με αφηρημένες δομές. Ο Orphism στόχευε να εκκενώσει ευδιάκριτα υποκείμενα του θέματος, δηλαδή μια αφαιρετική προσέγγισή τους με επικέντρωση αποκλειστικά στο φως, στο χρώμα και στην μορφή. Το κίνημα εκφράστηκε επίσης στα ιδανικά του Simultanism και στους ατελείωτους συσχετισμούς με την θεωρητική και φιλοσοφική διάστασή τους στις διάφορες καταστάσεις των επιπέδων της ανθρώπινης ύπαρξης. Από πολλούς ο Orphism ταυτίζεται απόλυτα με το Simultanism. Η αποσύνθεση του φάσματος του φωτός από τον Neoimpressionism και η χρωματική θεώρηση των Paul Signac και Charles Henry έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην ανάπτυξη του Ορφισμού.

Το ρεύμα της κινήματος με την κήρυξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου διακόπηκε, αλλά παρά την  πολύ μικρή διάρκεια της ακμής του, επηρέασε πολλούς καλλιτέχνες με το λυρικό ύφος. Πολλοί Γερμανοί, και ο ίδιος ο Πάουλ Κλέε συνάντησε τον Ντελονέ στο Παρίσι το 1912 και υιοθέτησαν πολλά στοιχεία αυτού του λυρικού ύφους. Η συσχέτιση μεταξύ χρώματος και μουσικής ήταν μια ιδέα που ενδιέφερε πολλούς καλλιτέχνες κατά την διάρκεια της Orphism Art. Επίσης, καλλιτέχνες του Symbolism αλλά και συγγραφείς του κινήματος, είδαν αναλογίες μεταξύ των μουσικών αποχρώσεων του ήχου και της οπτικής “ακουστικής” των αποχρώσεων.

Οι Orphists εξέθεταν για πρώτη φορά στο Salon des Independants το 1913, όμως στην επόμενη χρονιά της Έκθεσης πήραν κεντρική θέση. Η Sonia Delaunay εξέθεσε το Electric Prisms έναν αφηρημένο πίνακα που αποτέλεσε πρότυπο Orphism με την ανάμειξή του με την Cubism γεωμετρία. Τολμηρά και έντονα χρώματα του Φωβισμού, με φουτουριστική έκφραση της κίνησης. Οι πίνακες των Delaunays και Kupka εντυπωσίασαν βαθειά τους καλλιτέχνες August Macke, Framz Marc, και Paul Klee και τους επηρέασαν αποφασιστικά σε μεταγενέστερα έργα τους.

Ο Ορφισμός είχε τις επιπτώσεις του στο Home Textile αλλά σε περιορισμένο βαθμό γιατί λόγω του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου, οι τότε παραγωγοί συρρικνώθηκαν σε βασικές ποιότητες, χωρίς το απαιτούμενο ενδιαφέρον για εφαρμογή των σχεδίων του Ορφισμού. Όμως υπήρξε μια κάποια επιρροή με την λήξη του πολέμου. Θα πρέπει κανείς στην συσχέτιση αυτών των καλλιτεχνικών κινημάτων με το Home Textile και τα χαλιά, να επικεντρωθεί στα βασικά από αυτά, αγνοώντας τα πολλά που διαφοροποιήθηκαν ελάχιστα. Όμως αυτές οι διαφοροποιήσεις, ενώ είναι εξαιρετικά σημαντικές για τα εικαστικά και τις άλλες τέχνες και οι μεταξύ τους διαχωριστικές γραμμές είναι απόλυτα ευδιάκριτες, στις εφαρμογές τους στα Home Textiles και τα χαλιά είναι υπερβολικά ακροθιγείς, ώστε να είναι αδύνατον να εντοπισθούν, ανά καλλιτεχνική τάση και να έχουν σημασία.